Hepimiz, bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki, dostluğumuz ya da kardeşliğimizi hiç bir şey engellemiyormuş gibi görünür.. bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar.. ama tam sen bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam, "bu köprüyü geçip bana gelir misin?" işte o anda artık bunu istemeyiverirsin.. sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın.. o andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer.. bizi ayıran ve birbirimize yabancılaştıran duvarlar bitiverir önümüzde.. ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız..
ama o küçücük köprüyü düşündüğünde, sözcüklere sığamayacak kadar büyüyüverir gözünde..
yutkunur ve şaşar kalırsın..

(Dr. Irvin Yalom`un Nietzsche Ağladığında adlı kitabından...)








gitsen hüzün kalacak senden geriye
yarım kalacak bir şiir gibi yaşamak
yaşamak hep böyle yarım kalacak
şiirler sevgiler dostluklar yarım
hep bir eksiklik kalacak senden geriye
hep bir ölüm bütünleşmez bir yarım

Sabah Kara