İbadetten zevk alamıyorum

Nişabur’da yaşayan “İbni Nüceyd” hazretleri, sevdiği bir gence sordu:
- İbadetlerinden zevk alabiliyor musun evladım?
Delikanlı büktü boynunu.
- Maalesef efendim. Hiç zevk alamıyorum.
- Sebebini merak ediyor musun peki?
- Hem de çok.
- Bunun sebebi, günah işlemektir, buyurdu. Çünkü günahlar kalbi karartır. Kalb kararınca da ibadet zevkini duymaz.
Genç sordu:
- Tavsiyeniz nedir hocam?
- İslâm âlimlerinin, Evliyâ zatların kitaplarını çok oku evladım. O kitapları okuyanın kalbine feyiz akar.
Anlıyamadı.
- Feyiz nedir ki hocam?
- Feyiz, nur demektir oğlum. Yâni kalbin temizlenir, n***anır, parlar. Kalbi temiz olan da günah işleyemez.
- Neden?
- Çünkü kalbi temiz olanlara, günahlar çirkin ve iğrenç gelir.
Sordu yine:
- Hangi kitapları okuyayım efendim?
- Önce Peygamber Efendimizin hayatını oku, buyurdu. O iyi bilinmedikçe, islâmiyet tam anlaşılamaz çünkü.

İlim, hayattır
Bir gün de sohbetinde;
- Ey insanlar, din bilgileri hayat gibi, cahillikse ölüm gibidir, buyurdu.
Ve ekledi:
- Ancak kuru bilgi, vebaldir insana.
Anlamadılar.
- Nasıl yâni efendim?
- Yâni amelsiz bilgi, insanı kurtarmaz âhirette. Çünkü bilmek, yapmak içindir. Yapılmazsa, büyük vebal olur. Ancak amel de, yalnız başına kurtarmaz insanı.
- Başka ne lâzım? dediler.
- İhlâs, buyurdu. İhlâssız amel, hiçbir işe yaramaz.
Ve izah etti:
- İhlâs, niyetin hâlis, temiz olmasıdır ki, her yaptığını “Allah emrettiği için” yapmak demektir. Allahü teâlâ, böyle amelleri kabul eder ancak.
- Ya ihlâssız olursa? dediler.
Buyurdu ki:
- İhlâssız yapılan ameller, sahibinin suratına bir “paçavra” gibi çarpılacaktır âhirette.

_alıntı_