âşkın odu ciğerimi
yaka geldi yaka gider
garip başım bu sevdâlı
çeke geldi çeke gider

kâr etti firâk cânıma
âşık oldum ol sultana
âşk zencirin dost boynuma
taka geldi taka gider
sağdıklar durur sözüne
gayrı görünmez gözüne
bu gözlerim dost yüzüne
baka geldi baka gider
arada olmasın naşı
onulmaz bağrımın başı
gözlerimin kanlı yaşı
aka geldi aka gider
bülbül eder âh-û figân
hasret ile yandı bu cân
benim gönülcüğüm ey cân
çıka geldi çıka gider

âşık yunus söyler bu sözleri
efgân eder bülbülleri
dost bahçesinde gülleri
koka geldi koka gider

/yunus emre/