***********
*
View My Stats *************************************
**************
****************************
*
View My Stats *************************************
 |
****************************
Elif gibi yalnızım, Ne esrem var, ne ötrem. Ne beni durduran bir cezmim, Ne de bana ben katan bir şeddem var. Ne elimi tutan bir harf, Ne anlam katan bir harekem... Kalakaldım sayfalar ortasında. Bir okuyan bekledim, Bir hıfzeden belki... Gölgesini istedim bir dostun med gibi… Sızım elif sızısı...
Yüreğim, toparlan gidiyoruz! /ya da toparlandım gidelim!/ ârafta kalakalmak yakışmadı bize; bir adım atalım hadi, “yâr” deyip susalım; “yâr”dandır deyip razı olalım!
Ey Rabbim.! Dokun Kırık KaLbime... Onar En GüzeL Rahmet ve MerhametinLe... Beni Hiç Kimsenin Üzmesine ve Kırmasına İzin Verme...
Özümden âleme kuşlar uçurdum Hangisi menzile vardı bilmem ki? Engin denizlerden kağnı geçirdim Hangi göz izini gördü bilmem ki? Gün erdi zevale, gam zeval oldu Baktığım noktada başka hal oldu Aklım kilitlendi, dilim lal oldu Hangi aşk içime girdi bilmem ki? Ezdi, toprak etti bulutlar beni Tuttu göğe çekti umutlar beni İçine almadı hudutlar beni Hangi ay kaç sene sürdü bilmem ki? Sonunda anladım son’u gerçekten Cansızda farkettim can’ı gerçekten Ben hâlâ bulmadım ben’i gerçekten Hangi dost sırrıma erdi bilmem ki? Suların başında susuzluk çektim Aynaları kırdım, toprağa baktım Yağmur damlasında zamanı yaktım Hangi el yaramı sardı bilmem ki? Ne söylesem hava, ne yazsam yalan İlahi kaynaktır tek makbul olan Hazreti Kur’an’ın dışında kalan Hangi söz yerinde kaldı bilmem ki
0 yorum:
Yorum Gönder