Küçük bir zenci çocuk, şehrin lunaparkında dolaşırken
bir satıcının elindeki balonları seyre dalmıştı. her renkten
ve her biçimden balonlar, ışıl ışıl parlıyordu.
Derken, birdenbire kırmızı bir balon, baloncunun elinden
kazara kurtularak havada uçtu, uçtu, uçtu ve niyayet
aşağıdan seçilemeyecek kadar yükseldikten sonra
gözden kayboldu. bu manzarayı seyretmek için öyle
bir insan kalabalığı toplanmıştı ki, satıcı, bir tane
daha bırakmanın iyi bir reklâm olacağını düşünerek
havaya parlak sarı renkte bir balon daha bıraktı.
arkasından bir tane de beyazını çözdü.
Küçük zenci çocuk, olduğu yerden büyük bir
hayranlık içerisinde, ardı ardına uçan rengârenk
balonları bir zaman daha seyrettikten sonra:
"baloncu amca" dedi. "acaba bir de siyah renkte
balon bıraksaydınız, ötekiler kadar yükselir miydi?"
Baloncu adam, anlayışlı bir bakışla çocuğa
tebessüm ederek, siyah renkli bir balonu boşluğa
bırakırken cevap verdi:
"Yavrum, bizi yükselten dışımızdaki renk değil,
içimizdeki sevgidir!"
0 yorum:
Yorum Gönder