
İki gönül dostu Hak sohbetine dalıyorlar. Cenab-ı Hakk'ın huzuruna nasıl ve neyle varırız? Diyor ki dostlardan biri: Ben RAbbü Zül-Celâle tazarru niyazda bulunurum:
Eli boş gidilmez gidilen yere,
Rabbim boş gelmedim, ben suç getirdim;
Dağlar çekemezken bu ağır yükü,
Belim bükülerek pek güç getirdim.
Arkadaşı: "Olur mu öyle şey, Rabbin huzuruna suç yüküyle gidilir mi? Ben şöyle tazarru ederdim:" diyor ve şu mısraları söylüyor:
Suç sevap kirinden tertemiz olmuş,
Sen ben tutmamış iç götürseydin;
Benliğin azı da, çoğu da birdir,
Suç götürmektense, hiç götürseydin!..
0 yorum:
Yorum Gönder